بررسی گلکسی بادز ۳؛ طراحی ناکارآمد با قدرت بالا

گلکسی بادز ۳ سامسونگ با قابلیت ANC و هوش مصنوعی برای رقابت با ایرپادهای اپل وارد بازار جهانی شدند، اما قیمت چندبرابری آن درمقایسه‌با گذشته خرید آن را توجیه می‌کند؛ در بررسی Galaxy Buds 3 به این موضوع می‌پردازیم.

چندی پیش، سامسونگ از دو ایرباد جدید به‌نام‌های Galaxy Buds 3 و Galaxy Buds 3 Pro با طراحی بحث‌برانگیز رونمایی کرد. اما آیا گلکسی بادز ۳ واقعاً مستحق انتقاداتی است که به آن وارد شده است، یا اوضاع از آنچه که به نظر می‌رسد، امیدوارکننده‌تر است؟ در این بررسی تخصصی، به دنیای بادز بدون سیلیکون (unsealed earbuds) ورود می‌کنیم و گلکسی بادز ۳ را از جنبه‌های مختلف مورد ارزیابی قرار می‌دهیم.

گلکسی بادز ۳ از نظر طراحی شباهت زیادی به ایرپادز اپل دارد که مورد تمسخر طرفداران سامسونگ و غول آمریکایی قرار گرفت. اگر بخواهم دقیق‌تر از شباهت‌های آن بگویم باید به طراحی باز (open-ear) و بخش کروی شکل (bulbous) که بین تراگوس و آنتی‌تراگوس گوش قرار می‌گیرد، اشاره کنم که همگی یادآور ایرپادز هستند.

شباهت در طراحی گلکسی بادز ۳ باعث شده که افرادی عاشق این ایربادها شوند، اما گروهی از کاربران متعصب سامسونگ از آن متنفر هستند، چراکه تنها یک نسخه بهبودیافته به‌شمار می‌رود. ازسوی‌دیگر، شکل گوش افراد متفاوت است و این طراحی برای همه مناسب نیست. به‌طورکلی، اگر از طراحی و تجربه کاربری ایرپادهای قدیمی اپل راضی نیستید، گلکسی بادز ۳ نیز برای شما خوشایند نخواهد بود.

علاوه‌براین، باید تاکید کنم شباهت گلکسی بادز ۳ به ایرپادز، به معنای ارث بردن تمام نقاط ضعف آن است. نبود سیلیکون (ear tip) یا باله (fin) باعث می‌شود که فقط در شرایط ایده‌آل و برای مدت کوتاهی بتوان از گلکسی بادز ۳ استفاده کرد. در دقایق ابتدایی قرار دادن بادزها در گوش آسان به‌نظر می‌رسد، اما پس‌از حدود ۲۰ دقیقه، به‌دلایل نامعلومی شروع به افتادن از گوش می‌کنند.

باوجود چالش‌ها، گلکسی بادز ۳ از نظر تکنولوژی‌های صوتی در سطح خوبی قرار دارد؛ برای‌مثال، حذف نویز فعال (ANC)، کیفیت صدای بالا و میکروفون‌های باکیفیت ازجمله نقاط قوت بادز جدید سامسونگ هستند. همچنین، گلکسی بادز ۳ به ویژگی‌های چشم‌گیر برپایه هوش مصنوعی مجهز شده که می‌تواند به‌صورت خودکار تنظیمات صوتی را براساس محیط و فعالیت کاربر تغییر دهد.

کپی‌‌کاری سامسونگ در گلکسی بادز ۳ ویژگی‌های مثبتی دارد

در قلب گلکسی بادز ۳، درایورهای داینامیک 11 میلی‌متری قدرت مندی قرار گرفتند که وظیفه تولید صدا را عهده‌دار هستند. اگرچه برخلاف گلکسی بادز ۳ پرو، در مدل عادی از توییتر 6 میلی‌متری Planar Magnetic خبری نیست، اما سخت‌افزار موجود به‌خوبی انتظارات کاربران از بادز سامسونگ را برآورده می‌کند. پایین هر ایرباد، پین شارژ با رنگ‌بندی مخصوص وجود دارد که قرار دادن صحیح آن‌ها در کیس شارژ را آسان‌تر می‌کند.

از منظر طراحی، کیس شارژ گلکسی بادز ۳ بسیار کوچک است و استفاده ازآن را برای کاربران آسان می‌کند. درب شفاف کیس نیز جذابیت خاصی به آن بخشیده، اما جنس پلاستیک آن کمی ظریف به‌نظر می‌رسد. بنابراین باید مراقب ‌خط‌وخش روی آن باشید. کیس شارژ گلکسی بادز ۳ تقریبا مشابه کیس شارژ گلکسی بادز ۳ پرو است و از درگاه USB-C و شارژ بی‌سیم پشتیبانی می‌کند.

گلکسی بادز ۳ مشابه نسخه پرو از ساقه‌های زاویه‌دار بهره می‌برد که به‌عنوان رابط کنترل اصلی عمل می‌کند. به‌جای استفاده از ضربه و کشیدن انگشت برای کنترل ایرباد، کافی است قسمت پایین ساقه را فشار دهید؛ این روش کنترل بسیار ساده و کاربرپسند است، اما گاهی اوقات نیروی لازم برای فشار دادن ساقه و ثبت فرمان، باعث تکان‌خوردن بادز در گوش می‌شود.

طراحی آب‌نباتی‌شکل ساقه که از بین تراگوس و آنتی‌تراگوس عبور می‌کند، مناسب نیست. بررسی من (مها آدینه) براساس پنج روز تجربه کاربری نشان می‌دهد که هیچ مکانیزمی برای فشار دادن گلکسی بادز ۳ به سمت کانال گوش و نگه داشتن آن وجود ندارد.

استاندارد IP57 مقاومت در برابر آب و گردوغبار می‌تواند برای ورزشکاران جذاب باشد، اما مشکلات مربوط به طراحی و نحوه انطباق باعث می‌شود که حرکات شدید باعث افتادن از گوش کاربران شود. حتی اگر ایرپاد کاملا از گوش خارج نشود، بازهم باعث ایجاد اختلال در عملکرد آن خواهد شد؛ بنابراین سنسور «in-ear detection» همیشه به‌صورت کامل با گوش شما در تماس باشد.

برای تعامل با گلکسی بادز ۳ و کنترل پخش موسیقی، می‌توانید از ساقه‌های لمسی (capacitive stems) هردو بادز استفاده کنید. ساقه‌ها با استفاده از سنسورهای لمسی خازنی، فرمان‌های مختلف را از طریق ژست‌های لمسی تشخیص می‌دهند. برای اجرای اکثر فرمان‌ها، باید قسمت پایین ساقه، کمی پایین‌تر از مرکز آن را فشار دهید.

اگرچه نسخه سفید گلکسی بادز ۳ شباهت زیادی به ایرپادهای اپل دارد، اما به‌نظر می‌رسد که طراحی این گجت پوشیدنی با الهام از موفقیت Galaxy Buds Live و با هدف ارائه یک فرم فاکتور آشناتر برای بازار عمومی اتخاذ شده است. گلکسی بادز لایو سامسونگ از سیستم تماس دو نقطه‌ای بهره می‌برد که آن‌را چشم‌نواز کرده، اما طراحی آب‌نباتی و نبود مکانیزم‌های فشاری ایرپادها باعث‌شده که گلکسی بادز ۳ درزمینه ارگونومی چالش‌های زیادی برای کاربران ایجاد می‌کند؛ این مسئله به‌ویژه برای کاربرانی که گوش‌های کوچک‌تر، می‌تواند آزاردهنده باشد.

اپلیکیشن Galaxy Wearable به‌عنوان کنترل سنتر گلکسی بادز ۳ در گوشی‌های اندرویدی، امکان دسترسی به‌طیف گسترده‌ای از تنظیمات و ویژگی‌ها را فراهم می‌کند. اپلیکیشن با استفاده از پروتکل Bluetooth Low Energy (BLE) با ایرپادها ارتباط برقرار می‌کند و امکان کنترل مواردی مانند حذف نویز فعال (ANC)، تنظیمات اکولایزر، شخصی‌سازی فرمان‌های لمسی و به‌روزرسانی نرم‌افزار را مهیا می‌کند. همچنین، این اپلیکیشن با بهره‌مندی از الگوریتم‌های هوش مصنوعی، به‌صورت خودکار تنظیمات صوتی را براساس شرایطی محیطی تغییر می‌دهد.

گلکسی بادز ۳ با پشتیبانی از بلوتوث 5.4، جدیدترین نسخه این فناوری ارتباط بی‌سیم، به‌دستگاه‌های صوتی متصل می‌شود. گجت پوشیدنی سامسونگ از کدک‌های SBC و AAC به‌همراه Seamless Ultra High Quality پشتیبانی می‌کنند. کدک Samsung Seamless امکان پخش موسیقی با کیفیت نزدیک و بدون افت (near-lossless) را فراهم می‌کند، اما برای استفاده از این کدک به یک گوشی سامسونگ جدید نیاز دارید. درغیراین‌صورت، به کدک‌های SBC یا AAC محدود خواهید بود.

گلکسی بادز ۳ مکالمه‌های زنده را ترجمه می‌کند

هدفون بی‌سیم گلکسی بادز ۳ از ویژگی Multipoint پشتیبانی می‌کند که امکان اتصال هم‌زمان به دو دستگاه را فراهم می‌کند. همچنین، این بادز به ویژگی‌های هوشمند مبتنی‌بر Galaxy AI مانند ترجمه زنده مجهز است که ازطریق اپلیکیشن Galaxy Wearable قابل دسترسی هستند. با‌این‌حال، مانند پشتیبانی از کدک SSC UHQ، برای استفاده از هوش مصنوعی نیز به گوشی سامسونگ نسل جدید نیاز دارید.

براساس تجربه کاربری و بررسی من، گلکسی بادز ۳ با فعال‌سازی حذف نویز فعال (ANC) توانست 4 ساعت و 41 دقیقه موسیقی پخش کند. با غیرفعال کردن ANC، این زمان به 6 ساعت و 09 دقیقه رسید. ازآن‌جایی‌که اعدادوارقام چندان چشم‌گیر نیستند، اما درمقایسه‌با ایرپادهای اپل، عملکرد باتری گلکسی بادز ۳ در حد متوسط ارزیابی می‌شود. ظرفیت باتری برای استفاده روزمره و رفت‌وآمد به محل کار کافی است، اما برای سفرهای طولانی کافی نیست.

گلکسی بادز ۳ از یک باتری لیتیوم یونی با ظرفیت 61 میلی‌آمپر‌ساعت به‌ازای‌هر ایرباد و 515 میلی‌آمپر‌ساعت در کیس شارژ بهره می‌برد؛ گجت سامسونگ از طریق درگاه USB-C و همچنین شارژ بی‌سیم قابل شارژ است. مدیریت مصرف انرژی در گلکسی بادز ۳ به خوبی انجام شده و با استفاده از ویژگی‌هایی مانند خاموش‌شدن خودکار درصورت استفاده نکردن، می‌توانید عمر باتری را افزایش دهید.

ارزیابی عملکرد بازدهای open-ear مانند گلکسی بادز ۳ به‌دلیل چالش‌های مربوط به انطباق آکوستیکی و نبود ایزولاسیون پسیو صدا بسیار دشوار است. پیش‌تر اشاره کردیم انطباق آکوستیکی به‌معنای چگونگی قرارگیری بادز در گوش و تاثیر آن روی پاسخ فرکانسی و کیفیت صدا است. بادزهای in-ear که از سیلیکون استفاده می‌کنند، ایزولاسیون پسیو صدا و آب‌بندی آکوستیکی به‌راحتی حاصل می‌شود، اما گلکسی بادز ۳، به‌دلیل نداشتن سیلیکون و آب‌بندی آکوستیکی، اندازه‌گیری دقیق عملکرد صوتی را دشوارتر می‌کند.

در بررسی و ارزیابی، چالش‌های مربوط به انطباق آکوستیکی که قبلا به آن‌ها اشاره شد، مجبور شدم که برای اطمینان از بهترین موقعیت ممکن بادز در گوش و تطبیق آکوستیکی مناسب (optimal acoustic coupling) بین ایربادها و کانال گوش، از روش‌های خلاقانه استفاده کنم.

پیش‌ازاین اشاره کردم که گلکسی بادز ۳ از درایور ۶ میلی‌متری Planar Magnetic در آن خبری نیست. این ایرپادها از کدک‌های بلوتوث SBC و AAC و همچنین کدک SSC سامسونگ و نسخه SSC-UHQ آن پشتیبانی می‌کنند. کدک «Ultra high quality» امکان گوش دادن به موسیقی با کیفیت 24 بیت و فرکانس نمونه‌برداری 96 کیلوهرتز را فراهم می‌کند؛ از نظر فنی، گلکسی بادز ۳ از گواهینامه Hi-Res برخوردار است که در ادامه بررسی ویژگی‌های آن می‌پردازیم.

براساس آنچه دریافتم کدک UHQ فقط با گوشی‌های سامسونگ پرچم‌دار نسل جدید کار می‌کند؛ بنابراین کاربرد آن برای کاربران بسیار محدود است. سامسونگ بیت‌ریت این کدک را اعلام نکرده، اما بعید به‌نظر می‌رسد که با کیفیت واقعا بدون افت مواجه باشیم.

گذشته از مشخصات فنی، امضای صوتی گلکسی بادز ۳ به‌شدت به‌چگونگی قرارگیری آن در گوش شما بستگی دارد. در شرایط محیط ایده‌آل، با قرار گرفتن محکم ایرپادها در گوش، صدای W شکل کلاسیک با بیس کمی تقویت‌شده، عمق صدا خوب و فرکانس میدرنج خنثی به‌گوش می‌رسد. صدا عالی و جزئیات زیادی دارد و حتی بدون استفاده از کدک UHQ نیز وضوح صدا بسیار خوب است.

بااین‌حال، بادزها به‌درستی در گوش من قرار نمی‌گیرند و این مسئله باعث افت کیفیت صدا و تجربه کاربری می‌شود. بیس بسیار ضعیف، فرکانس میدرنج محو و تریبل بسیار برجسته خواهد شد. در نتیجه، با مشکلات هم‌‌خوان‌های سایشی و انسایشی در صداهای «ف، س و چ» مواجه هستیم که گاهی اوقات بسیار گوش‌خراش خواهند بود؛ این‌موضوع به‌شدت روی موسیقی و روح آن تاثیر منفی می‌گذارد.

با استفاده از سیستم اکولایزر سامسونگ، به‌راحتی می‌توانید بیس را تقویت کنید، اما این کار معجزه نمی‌کند. در محیط‌های باز و شلوغ، کیفیت صدا فاقد بافت و خشک است؛ من معتقدم که این موضوع به‌دلیل طراحی open-ear است که برای ساختار گوش بیشتر کاربران ازجمله خودم مناسب نیست. از نظر فنی، گلکسی بادز ۳ می‌تواند صدای بسیار خوبی تولید کند، اما در عمل نمی‌تواند به اوج تونایی‌هایش برسد.

گلکسی بادز ۳ از سیستم ANC با میکروفون‌های فیدفوروارد بهره می‌برد که نویز محیط را دریافت و سیگنال ضد نویز را برای خنثی کردن آن تولید می‌کنند. با‌این‌حال، به‌دلیل نبود ایزولاسیون پسیو مناسب، سیستم ANC در گلکسی بادز ۳ عملکرد محدودی دارد. براساس بررسی و تجربه کاربری من، سیستم تنها قادر به‌تضعیف جزئی نویزهای با فرکانس پایین است و در برابر نویزهای با فرکانس بالا مانند صداهای انسان و زنگ درب تقریبا بی‌تاثیر است.

سیستم ANC در گلکسی بادز ۳ به‌صورت دستی قابل تنظیم نیست و کاربر تنها می‌تواند آن را فعال یا غیرفعال کند؛ این مسئله باعث می‌شود که نتوانیم شدت ANC را براساس میزان نویز محیط تنظیم کنیم؛ بنابراین، گاهی اوقات حذف نویز فعال بیش‌ازاندازه قوی یا ضعیف است.

پیش از هر چیز باید اذعان کرد که گلکسی بادز ۳ ایرپادهای بسیار توانمندی هستند و نقاط ضعف آن‌ها در عملکرد تقریباً به طور کامل ناشی از مشکلات انطباق آکوستیکی (acoustic fit) و نه قطعات داخلی آن است. دستیابی به کیفیت صدای خوب با گلکسی بادز ۳ کار دشواری نیست، اما حفظ این سطح از عملکرد بدون تنظیم مکرر انطباق آکوستیکی چالش برانگیز است. در واقع، مانند ایرپادز نسل اول اپل، ایرپادهای باز سامسونگ نیز از مشکلات مشابهی در زمینه انطباق آکوستیکی رنج می‌برند.

با استفاده از حالت Treble Boost EQ در اپلیکیشن Galaxy Wearable، شخصا به نتایج بسیار خوبی در کیفیت صدا دست یافتم. اگرچه پروفایل صوتی پیش‌فرض باعث می‌شود که برخی از صداهای سایشی و انسایشی کمی عجیب به‌نظر برسند، اما به‌صورت کلی ایربادها در شرایط ایده‌آل عملکرد بسیار خوبی داشتند.

البته دستیابی و حفظ «شرایط ایده‌آل» کمی دشوار است؛ به‌این‌معنی که شما نمی‌توانید ایربادها را به زور وارد کانال گوش‌تان کنید. درصورت اعمال فشار، به‌گوش آسیب وارد می‌شود و نهایتا پس‌از گذشت مدت‌زمان کوتاهی موقعیت ایربادها تغییر می‌کند. طی چند روزی که از گلکسی بادز ۳ استفاده می‌کردم، بارها متوجه شدم که ایربادها آهسته حرکت می‌کنند.

در ارزیابی گلکسی بادز ۳ با چالش‌های متعددی مواجه شدم که عمدتا به‌دلیل طراحی باز این ایربادها بود. پشتیبانی نکردن از آب‌بندی آکوستیکی مناسب در کانال گوش و انطباق آکوستیکی نامناسب، تاثیر منفی زیادی روی کیفیت صدا و عملکرد حذف نویز فعال (ANC) داشت. حرکت آهسته و پیویسته از گوش باعث اختلال در سازگاری آکوستیکی مناسب بین درایور و کانال گوش می‌شد که نتیجه آن کاهش محدوده پاسخ فرکانسی و افت کیفیت صدا است.

باوجود این‌که طراحی باز در ایربادها طرفداران خاصی دارد و بسیاری از کاربران آن را به ایربادهای in-ear ترجیح می‌دهند، اما در گلکسی بادز ۳ این طراحی باعث ایجاد محدودیت‌های جدی در عملکرد شده است. به‌خصوص برای کاربرانی که آناتومی کانال گوش آن‌ها با طراحی گلکسی بادز ۳ سازگار نیست، استفاده از نسل جدید گجت پوشیدنی سامسونگ می‌تواند تجربه ناامیدکننده‌ای باشد.

از نظر فنی، گلکسی بادز ۳ از پتانسیل بالایی برای ارائه کیفیت صدای خوب بهره می‌برد؛ مثلا درایورهای داینامیک ۱۱ میلی‌متری و پشتیبانی از کدک‌های با کیفیت مانند SSC-UHQ سامسونگ، نشان‌دهنده توانایی این محصول در تولید صدای با کیفیت است. بااین‌حال، مشکلات مربوط به انطباق آکوستیکی و حرکت ایرپادها از گوش، باعث می‌شود که پتانسیل گجت به‌شکل کامل شکوفا نشود.

بررسی و ارزیابی نشان می‌دهد که عملکرد نویز کنسلینگ فعال در گلکسی بادز ۳ نیز به‌دلیل کمبود آب‌بندی آکوستیکی مناسب، چندان چشمگیر نیست. سیستم ANC نتوانست به‌صورت موثر نویز محیط را تضعیف کند و در‌مقایسه‌با ایرپادهای اپل یا حتی گلکسی بادز ۳ پرو چند سطح پایین‌تر عمل می‌کند.