شیائومی یکی از بهترین شرکت‌ها در تولید دستگاه‌های میان‌رده به حساب می‌آید و حالا قصد داریم در بررسی Poco C65 و Redmi 13C ارزش خرید دستگاه‌های اقتصادی این شرکت را ببینیم.
پوکو و ردمی زیرمجموعه‌هایی از شرکت شیائومی به حساب می‌آیند که دستگاه‌های ارزان قیمتی را وارد بازار می‌کنند. محصولات این شرکت‌ها عموما ارزش خرید بالایی دارند و همین موضوع آن‌ها را مورد توجه کاربران قرار می‌دهد. باید گفت که در میان این دستگاه‌ها، مدل‌هایی توانسته‌اند آمار فروش بالایی را در بازار داخلی به دست بیاورند اما در برخی موارد، دستگاه‌های این دو شرکت ارزش خرید بسیار کمی دارند.
پوکو C65 یک دستگاه تازه وارد به حساب می‌آید که مدت زیادی از معرفی آن نگذشته است. این دستگاه قیمت رقابتی دارد و مشخصات آن روی کاغذ جذاب به نظر می‌رسد اما همان‌طور که می‌دانید، مشخصات به سختی می‌توانند عملکرد دستگاه را در دنیای واقعی نشان دهند. نکته جالب اینجاست که این دستگاه با نام Redmi 13C هم در بازار به فروش می‌رسد.
جالب است بدانید که این دو دستگاه هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و تنها نام تجاری آن‌ها تغییر کرده است. به همین دلیل، در بررسی Poco C65 و Redmi 13C قرار است به نقاط ضعف و قوت این مدل‌ها اشاره کنیم و در پایان، ارزش خرید آن‌ها را مشخص کنیم.
مثل تمامی دستگاه‌های پوکو، مدل C65 هم در یک جعبه زرد رنگ با حاشیه‌های مشکی عرضه می‌شود. جعبه این جعبه، کابل و آداپتور شارژر را در خود جای داده اما یک ایراد در آن وجود دارد. برخلاف دستگاه‌های دیگر این شرکت، در جعبه این دو مدل قاب محافظ وجود ندارد که می‌توان دلیل آن را کاهش هزینه ساخت دانست. همچنین باید گفت که آداپتور موجود در جعبه توان کمی دارد و کابل آن هم ضخامت و کیفیت دیگر دستگاه‌های شیائومی را ندارد. آنباکسینگ ردمی ۱۳C هم تفاوت خاصی با این مدل ندارد. این دو جعبه محتویات یکسانی دارند و فقط ظاهر آن‌ها تفاوت دارد.
در یک کلام، می‌توان طراحی این دو دستگاه را ساده دانست. در نگاه اول به بدنه، متوجه میان‌رده بودن آن‌ها خواهید شد زیرا هیچ ویژگی خاصی در بدنه آن‌ها وجود ندارد و کیفیت مواد استفاده شده در بدنه قابل قبول است. بدنه دستگاه تماما از پلاستیک ساخته شده و ایجاد خط و خش روی آن بسیار آسان است. شیار اسپیکر، پورت یو‌اس‌بی C و میکروفون اول در بخش پایین فریم قرار گرفته‌اند و در سمت چپ فریم، فقط شیار سیم‌کارت قرار دارد.
در این شیار فضای موجود برای قرارگیری دو سیم‌کارت به همراه کارت حافظه وجود دارد. دکمه‌های پاور و ولوم در سمت راست فریم قرار گرفته‌اند و در بخش بالایی هم فقط شاهد قرارگیری جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون هستیم. فریم کاملا تخت است و طراحی مات دارد که می‌توان آن را بهترین ویژگی برای یک دستگاه میان‌رده دانست.
قاب پشتی دستگاه هم کاملا تخت است و در نگاه اول کاربر را به یاد دستگاه‌های قدیمی‌تر این شرکت می‌اندازد. احتمالا در نگاه اول به این قاب، توجه به لوگو بزرگ پوکو که در امتداد ماژول دوربین قرار گرفته جلب می‌شود. در حقیقت این لوگو، یکی از تنها تفاوت‌های قاب پشتی پوکو سی ۶۵ و ردمی ۱۳ سی است. در ۱۳ سی ماژول دوربین کوتاه‌تر شده و لوگو در کنار آن قرار ندارد.
این قاب به صورت کلی طراحی مات دارد اما بخش ماژول دوربین پوشش براق دارد و اثر‌انگشت را به خود جذب می‌کند. ماژول دوربین با قاب پشتی هم سطح است ولی دو لنز دوربین آن برآمدگی کمی دارند.
از آنجایی که قاب سیلیکونی به همراه دستگاه عرضه نمی‌شود، فقط می‌توانید این مشکل را با خرید یک قاب محافظ حل کنید. بخش‌های دیگر قاب پوشش مات دارند و بافت خاصی که روی آن‌ها وجود دارد، می‌تواند مانع لیز خوردن دستگاه و جذب اثر‌انگشت شود. این قاب به خوبی در کنار فریم قرار گرفته ولی لبه‌های تیز فریم می‌تواند باعث خسته شدن دست در استفاده‌های طولانی شود.
البته این موضوع را نمی‌توان در مورد صفحه نمایش گفت. هنگامی که از لبه کناری به دستگاه نگاه می‌کنید، نمایشگر کمی خارج از فریم به نظر می‌رسد که به صورت عمدی انجام شده اما ظاهر دستگاه را کمی خراب کرده است. در بخش بالای صفحه نمایش یک شیار کوچک برای اسپیکر مکالمه قرار گرفته و در بخش پایین آن هم یک ناچ قطره‌ای دوربین سلفی را در خود جای داده است.
شیائومی اعلام کرده که صفحه نمایش پوکو سی ۶۵ و ردمی ۱۳ سی با پوشش گوریلا گلس پوشانده شده اما مدل آن مشخص نیست و بهتر است که برای آن از یک محافظ جداگانه استفاده کنید. این مدل‌ها ضخامت ۸.۱ میلی‌متری و ضخامت ۱۹۲ گرمی دارند که می‌توان آن‌ها را در حد میان‌رده‌های دیگر دانست. در کل باید گفت که طراحی پوکو C65 و ردمی ۱۳C در حد یک میان‌رده اقتصادی است و نمی‌توان از آن انتظار زیادی داشت. همان‌طور که انتظار می‌رفت در طراحی این دو دستگاه از پلاستیک استفاده شده و گواهی مقاومت در برابر آب برای آن‌ها در نظر گرفته نشده است.
در بخش جلوی پوکو C65 و ردمی ۱۳C از یک پنل IPS ال‌سی‌دی ۶.۷۴ اینچی استفاده شده که روشنایی آن به ۶۰۰ نیت هم می‌رسد. سقف روشنایی این نمایشگر در حالت دستی تنها به ۴۵۰ نیت می‌رسد که برای یک میان‌رده قابل قبول است. این اعداد نشان می‌دهد که صفحه نمایش بزرگ ردمی ۱۳ سی برای استفاده در نور مستقیم خورشید چندان هم مناسب نیست که می‌تواند کمی آزار دهنده باشد.
یکی از پیشرفت‌های این پنل نسبت به گذشته، نرخ بروزرسانی آن است که حالا از ۶۰ به ۹۰ هرتز ارتقا یافته است. این بهبود ممکن است روی کاغذ چندان بزرگ به نظر نرسد اما در حقیقت، تفاوت آن با صفحه نمایش ۶۰ هرتزی به وضوح قابل مشاهده است. این نرخ تطبیق‌پذیر نیست اما دستگاه به صورت هوشمند برای ذخیره نیرو آن را به ۶۰ هرتز کاهش می‌دهد. یکی از نکاتی که در نگاه اول توجه را جلب می‌کند، حاشیه‌های صفحه نمایش است.
حاشیه‌های بالای این پنل اندازه نسبتا بزرگی دارند که می‌توان آن‌ها را در یک دستگاه اقتصادی طبیعی دانست. اندازه این حاشیه در بخش پایین دستگاه به اوج خود می‌رسد که ممکن است برای برخی از افراد ناخوشایند باشد. ناچ قطره‌ای دوربین سلفی هم در بخش بالای پنل قرار گرفته و دلیل استفاده نکردن از پانچ هول در این بخش مشخص نیست.
نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد، رزولوشن ۷۲۰×۱۶۰۰ پیکسلی است. این عدد به معنای قرارگیری ۲۶۰ پیکسل در هر اینچ صفحه نمایش است که چندان بالا نیست. سطح جزئیات در این پنل قابل قبول است اما نمی‌توان از آن انتظار بالایی داشت و حتی گاهی اوقات ممکن است پیکسل‌های صفحه به صورت تکی دیده شوند.
سه دوربین در ماژول ردمی ۱۳C و پوکو C65 وجود دارند که دو لنز آن در حقیقت بدون کاربرد هستند. در این سیستم از دوربین ۵۰ مگاپیکسلی واید، ۲ مگاپیکسلی تشخیص عمق و ۲ مگاپیکسلی ماکرو استفاده شده و بهتر است که در میان آن‌ها، فقط روی دوربین اصلی حساب کنید. این دوربین از یک سنسور کوچک استفاده می‌کند که نمی‌توان انتظار زیادی از آن در نور کم داشت.
در حالت عادی، تصاویر دوربین اصلی با رزولوشن ۱۲.۵ مگاپیکسلی ثبت می‌شوند که حاصل ترکیب ۴ به ۱ پیکسل‌ها است. برای استفاده از تمام توان سنسور باید حالت ۵۰ مگاپیکسلی را انتخاب کنید که آن را پیشنهاد نمی‌کنیم. در این حالت حجم تصاویر بالا می‌رود و زمان ثبت شدن عکس هم بیشتر می‌شود. از طرف دیگر، سطح جزئیات افزایش چندانی پیدا نمی‌کند و در شرایطی که نور زیادی وجود نداشته باشد، نویز زیادی در عکس‌ها ثبت می‌شود.
تصویر‌برداری با دوربین اصلی در نور روز نتایج قابل قبولی دارد که می‌توان آن‌ها را در حد دیگر دستگاه‌های اقتصادی دانست. این عکس‌ها سطح جزئیات قابل قبولی دارند و رنگ‌ها را مشابه واقعیت ثبت می‌کنند اما نباید انتظار زیادی از آن‌ها در هیچ زمینه‌ای داشت. در حین بررسی Poco C65 و Redmi 13C متوجه شدیم که توانایی‌های فوکوس این دوربین گاهی اوقات محدود می‌شود و ممکن است سوژه را به خوبی تشخیص ندهد.
این دستگاه از دوربین تله‌فوتو برخوردار نیست اما یک گزینه پیش‌فرض برای زوم دو برابری در برنامه دوربین وجود دارد. استفاده از این حالت در حقیقت یک بخش ۱۲ مگاپیکسلی از مرکز سنسور را جدا می‌کند که نتیجه آن شباهت زیادی به دوربین اصلی دارد. البته نویز تصاویر در این حالت کمی بیشتر می‌شود ولی رنگ‌ها بدون تغییر باقی می‌مانند.
همچنین در عموم موارد محدوده دینامیکی تصاویر بسیار کم است که می‌توانید نتیجه آن را در نقاط پر‌نور ببینید. برای مثال، در حین عکس‌برداری از سوژه در نور مستقیم خورشید، جزئیات سوژه ثبت می‌شوند اما آسمان کاملا سفید می‌شود که توانایی‌های کاربر را محدود می‌کند. با کمتر شدن نور، باید انتظارات خود را از دوربین پوکو سی ۶۵ و ردمی ۱۳ سی کاهش دهید.
در این دو دستگاه از سنسور کوچکی استفاده شده که توانایی بسیار محدودی دارد. به دلیل کم بودن اندازه فیزیکی سنسور، نور زیادی وارد آن نمی‌شود و در نتیجه، عکس‌ها به سرعت تاریک می‌شوند. تصاویر ثبت شده در نور شب کیفیت کمی دارند و سطح جزئیات آن‌ها پایین است. در این تصاویر منابع نوری به خوبی مدیریت نمی‌شوند که نتیجه آن، نور بیش از حد در برخی نقاط تصویر است.
در برنامه دوربین می‌توانید از حالت شب استفاده کنید که تغییرات جذابی را در تصاویر به وجود می‌آورد. استفاده از این حالت زمان ثبت عکس را کمی بیشتر می‌کند اما در عوض، نویز آن را تقریبا به صورت کامل از بین می‌برد و جزئیات را افزایش می‌دهد. همچنین مشکل روشنایی بیش از حد منابع نوری در حالت شب رفع می‌شود.
دوربین دومی که می‌توانید از آن برای ثبت تصویر استفاده کنید در حقیقت همان دوربین ۲ مگاپیکسلی ماکرو است. این دوربین از محدوده فوکوس محدودی برخوردار است و می‌تواند روی سوژه‌هایی که در فاصله ۴ تا ۶ سانتی‌متری دوربین قرار دارند فوکوس کند. این تصاویر سطح جزئیات قابل قبولی دارند و رنگ‌ها را به خوبی حفظ می‌کنند. عملکرد این دوربین را می‌توان کمی بهتر از رقبا دانست اما نباید انتظار زیادی از آن داشته باشید.
درست همان‌طور که انتظار می‌رفت، این دو دستگاه به هیچ قابلیت خاصی برای فیلم‌برداری مجهز نشده‌اند و انتظار خاصی از آن‌ها وجود ندارد. فیلم‌برداری با پوکو سی ۶۵ با رزولوشن ۱۰۸۰ و نرخ ۳۰ فریم در ثانیه انجام می‌شود که نتایج بسیار عادی را به همراه دارد. سطح جزئیات در ویدیو‌ها در حد یک دستگاه اقتصادی است و رنگ‌ها هم در آن‌ها به صورت طبیعی ثبت می‌شوند.
البته امکان ثبت ویدیو با رزولوشن ۷۲۰ هم وجود دارد که سطح جزئیات را کمی کاهش می‌دهد. پس از مشاهده ویدیو‌ها متوجه می‌شوید که پردازنده دستگاه تلاش می‌کند تا جزئیات آن‌ها را کمی افزایش دهد که موجب مصنوعی به نظر رسیدن ویدیو می‌شود. همچنین باید گفت که محدوده دینامیکی در این ویدیو‌ها تعریفی ندارد و منابع نوری در عموم موارد به خوبی مدیریت نمی‌شوند.
دوربین سلفی ۸ مگاپیکسلی در ناچ قطره‌ای بالای صفحه نمایش قرار گرفته و تصاویر قابل قبولی را ثبت می‌کند. سطح جزئیات در این تصاویر خوب است و رنگ‌های ثبت شده در آن هم نزدیک به واقعیت هستند. البته نمی‌توان از آن انتظار بالایی در بخش جزئیات یا محدوده دینامیکی داشت زیرا گاهی اوقات منابع نوری در تصاویر به خوبی مدیریت نمی‌شوند که می‌تواند جزئیات سوژه را کم کند.
برای ثبت ویدیو با این دوربین به رزولوشن ۱۰۸۰ و ۷۲۰ با نرخ ۳۰ فریم در ثانیه محدود هستید. ویدیو‌های این دوربین شباهت زیادی به ویدیو‌های دوربین اصلی دارند و سطح جزئیات آن‌ها نسبتا کم است. البته باید گفت که این دوربین نسبت به قیمت دستگاه عملکرد خوبی دارد و نمی‌توان از آن ایرادی گرفت.
شیائومی در پوکو سی ۶۵ و ردمی ۱۳ سی از تراشه ۱۲ نانومتری هلیو G85 استفاده کرده که در سال ۲۰۲۰ وارد بازار شد. این تراشه حتی در زمان معرفی هم عملکرد چندان چشمگیری نداشت و در حال حاضر از آن فقط در دستگاه‌های اقتصادی استفاده می‌شود. این تراشه به ۸ هسته پردازشی مجهز شده که سقف فرکانس آن‌ها به ۲ گیگاهرتز می‌رسد.
این تراشه توسط ۶ یا ۸ گیگابایت رم LPDDR4X همراهی می‌شود که امکان افزایش آن به کمک نرم‌افزار دستگاه وجود دارد. برای حافظه هم با دو گزینه ۱۲۸ و ۲۵۶ روبه‌رو هستیم که امکان افزایش آن به کمک کارت حافظه هم وجود دارد. در کل باید گفت که سخت‌افزار این دو دستگاه در حد یک میان‌رده اقتصادی است و نباید توقعی از آن‌ها داشته باشید.
ردمی ۱۳ سی و پوکو سی ۶۵ موفق شدند امتیاز ۲۲۱۰۰۰ را در تست آن‌تو‌تو به دست بیاورند که توان کم آن‌ها را نشان می‌دهد. در حین این اجرای این تست دمای دستگاه تا ۴۲ درجه هم بالا رفت که برای یک دستگاه میان‌رده کمی عجیب به نظر می‌رسد. همچنین باید گفت که عملکرد پردازنده این دستگاه کمی ناپایدار است که یک نکته منفی به حساب می‌آید.
تست گیک‌بنج امتیاز ۴۳۷ در بخش تک هسته‌ای و ۱۲۴۸ را در بخش چند هسته‌ای نشان داد که تعریفی ندارد. باید اضافه کرد که رم و حافظه پوکو سی ۶۵ امتیاز ۱۴۹۰۰ را به دست آوردند که می‌توان آن‌ها را قابل قبول دانست. بخش بنچ‌مارک‌ها به وضوح نشان می‌دهد که با یک دستگاه کاملا اقتصادی روبه‌رو هستیم که عملکرد آن گاهی اوقات حتی از رقبای خود هم کمتر است.
با توضیحاتی که در بخش بنچ‌مارک ارائه شد باید متوجه شده باشید که انتظار خاصی از عملکرد این دو دستگاه وجود ندارد. در بخش گیمینگ هم با شرایط مشابهی روبه‌رو هستیم و به صورت خلاصه باید گفت که این دستگاه تنها می‌تواند بازی‌ها را اجرا کند. برای مثال در بازی کال آف دیوتی موبایل تنظیمات گرافیک تا Medium و تنظیمات فریم ریت تا High بالا رفت.
در این تنظیمات، بازی با نرخ ۶۰ فریم در ثانیه اجرا شد و مشکل خاصی در آن دیده نشد. البته باید گفت که گاهی اوقات شاهد لگ و کندی بودیم که تاثیر آن‌ها روی تجربه گیمینگ نسبتا کم بود. بازی آسفالت هم با نرخ ۶۰ فریم در ثانیه اجرا شد اما گاهی اوقات افت فریم هم در آن قابل مشاهده بود.
بخش باتری را می‌توان به صورت همزمان نقطه ضعف و نقطه قوت دستگاه دانست. در این دو دستگاه از یک سلول ۵۰۰۰ میلی‌آمپری استفاده شده که حجم آن بسیار خوب است. این باتری می‌تواند برای دو روز استفاده عادی هم کافی باشد و در صورت استفاده سنگین، عمر آن به یک روز کاهش پیدا می‌کند.
اما نکته منفی اینجاست که این باتری تنها می‌تواند با توان ۱۸ وات شارژ شود که در مقایسه با میان‌رده‌های دیگر، بسیار کم به نظر می‌رسد. اما ایراد بعدی این است که در جعبه دستگاه تنها یک آداپتور ۱۰ واتی وجود دارد که زمان شارژ کامل دستگاه را به بالای ۲ ساعت می‌رساند. برای دست‌یابی به سرعت بیشتر شارژ، باید آداپتور ۱۸ واتی را به صورت جداگانه تهیه کنید.
ردمی ۱۳ سی و پوکو سی ۶۵ با رابط کاربری MIUI 4 بر‌پایه اندروید ۱۳ عرضه می‌شوند که تفاوت خاصی میان آن‌ها وجود ندارد. البته باید گفت که رابط کاربری استفاده شده در ردمی هیچ تفاوتی با دستگاه‌های دیگر شیائومی ندارد اما در پوکو از نسخه تغییر یافته همین رابط استفاده شده که تفاوت آن‌ها قابل مشاهده نیست.
برخی از کاربران ممکن است رابط کاربری شرکت‌های دیگر را به MIUI ترجیح دهند اما این موضوع کاملا بستگی به سلیقه دارد. این رابط گزینه‌های شخصی‌سازی محدودی دارد و فقط چند ویژگی عادی در آن وجود دارد. همچنین باید گفت مشخص نیست که شیائومی قصد دارد چند آپدیت را برای این دو مدل عرضه کند.
باز کردن دستگاه به وسیله حسگر اثر‌انگشت انجام می‌شود که به صورت یکپارچه با دکمه پاور طراحی شده است. این حسگر سرعت قابل قبولی دارد اما احتمال خطای آن بالاست و بهتر است که در حین تنظیم، تمامی بخش‌های انگشتتان را روی حسگر قرار دهید.
در پوکو سی ۶۵ و ردمی ۱۳ سی از یک اسپیکر مونو در بخش پایین فریم استفاده شده که صدای قابل قبولی دارد. حجم صدای این اسپیکر چندان بالا نیست و کیفیت آن هم تعریفی ندارد. در حجم‌های بالاتر صدا، نویز در صدا بیشتر می‌شود و پیشنهاد می‌کنیم که صدا را کمتر از ۸۰ درصد نگه دارید.
ردمی ۱۳C و پوکو C65 دو میان‌رده تازه وارد هستند که از نظر مشخصات، هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و با خرید هر‌کدام از آن‌ها، شما به مشخصات یکسانی دست می‌یابید این دو دستگاه به عنوان میان‌رده‌های اقتصادی قابل قبول هستند و عملکرد آن‌ها در برخی بخش‌ها مثل صفحه نمایش و شارژدهی خوب است.
اما اگر به دنبال دستگاهی هستید که از پردازنده قدرتمند و دوربین با کیفیتی برخوردار باشد، بهتر است نگاهی به رقبای این دستگاه هم بیندازید.
مطالب مرتبط: بررسی گلکسی A24 سامسونگ
