بررسی ناتینگ فون ۲؛ یک اندرویدی خاص در کالبد آیفون

سال گذشته شرکت ناتینگ که توسط کارل پی بنیان گذاری شده بود، از اولین دستگاه اندرویدی خود رونمایی کرد. ناتینگ فون به دلیل برخورداری از طراحی خاص و قیمت اقتصادی، توجه کاربران را جلب کرد. اما امسال شرکت ناتینگ تلاش کرده تا وارد بازار دستگاه‌های پرچمدار شود. حالا در تحریریه علاالدین به بررسی ناتینگ فون ۲ می‌پردازیم.

Nothing Phone 2 را می‌توان نسخه بهبود یافته‌ای از نسل اول گوشی‌های این شرکت دانست که ایراد‌های نسل اول را رفع کرده و با امکانات بیشتری وارد بازار شده است. البته همانطور که انتظار می‌رفت، قیمت این دستگاه نسبت به گذشته افزایش پیدا کرده ولی این افزایش به اندازه پرچمداران دیگر بازار نیست و همچنان شرکت ناتینگ سعی دارد تا قیمت دستگاه‌هایش را برای افزایش آمار فروش، پایین نگه دارد.

جعبه ناتینگ فون ۲ شباهت زیادی به نسل قبلی دارد اما حالا طراحی آن تغییر کرده است. برای باز کردن جعبه باید بخشی از کاور کاغذی را پاره کنید و بخش داخلی آن را بیرون بیاورید. در این بخش شاهد قرار‌گیری دستگاه در کنار یک کابل شارژ یو‌اس‌بی C و دفترچه‌های راهنما هستیم. سوزن سیم‌کارت موجود در جعبه هم طراحی خاص و شفافی دارد.

این موضوع برای کابل شارژ دستگاه هم صدق می‌کند. دو سر این کابل طراحی شفاف دارند و بخش داخلی آن قابل مشاهده است. همچنین پس از باز‌کردن دستگاه متوجه می‌شوید ناتینگ به صورت پیش‌فرض یک محافظ را روی آن قرار داده که نسبت به شرکت‌های دیگر، از ضخامت و کیفیت بیشتری برخوردار است. محتویات جعبه مشابه پرچمداران دیگر است اما توجه شرکت به جزئیات آن را از دستگاه‌های دیگر متمایز کرده است.

یکی از جذاب‌ترین بخش‌های ناتینگ فون، طراحی آن است. در این بخش ناتینگ از همان طراحی نسل اول بهره برده ولی ایرادات آن را رفع کرده و ویژگی‌های جذابی را به آن افزوده است. بخش پشتی دستگاه حالا دیگر تخت نیست و خمیدگی‌هایی در آن به‌وجود آمده‌ است. این موضوع باعث می‌شود تا در دست گرفتن دستگاه آسان‌تر شود و تجربه کاربری بهبود یابد.

طراحی شفاف قاب پشتی در نسل جدید هم حفظ شده و حتی جزئیات بیشتری به آن اضافه شده است. در این قاب شاهد قرارگیری دو لنز دوربین، میکروفون، فلش‌، چراغ ضبط ویدیو و ال‌ای‌دی‌های Glyph هستیم. ظاهر دوربین‌ها با گذشته تفاوتی ندارند و این موضوع برای میکروفون و فلش هم صدق می‌کند. اما حالا چراغ ضبط ویدیو از یک ال‌ای‌دی به خط تبدیل شده و تغییراتی هم در رابط ال‌ای‌دی‌های قاب پشتی به‌وجود آمده است.

برخلاف ناتینگ فون ۱، در این دستگاه کمتر از ردیف‌های طولانی ال‌ای‌دی استفاده شده و خط‌ها کوتاه‌تر شده‌اند. اما ظاهرا ناتینگ روی کیفیت این ال‌ای‌دی‌ها کار کرده تا بتوانند نور سفید را به صورت یکنواخت و دقیق نمایش دهند. کوچک‌تر شدن خطوط به ناتینگ اجازه داده تا الگو‌های نمایشی را بیشتر کند و امکانات شخصی‌سازی کاربران را بیشتر کند. 

در بخش وسط این قاب هم کویل شارژ بی‌سیم دیده می‌شود که ظاهر دستگاه را جذاب‌تر کرده است. برای پوشش این قاب و صفحه نمایش از گوریلا گلس استفاده شده اما نسخه آن مشخص نیست. با وجود جذاب‌تر شدن ظاهر دستگاه به لطف ال‌ای‌دی‌های قاب پشتی، هنوز هم بسیاری از افراد این بخش را بدون استفاده می‌دانند. زیرا در حالت عادی شما بخش پشتی دستگاه‌تان را رو به زمین می‌گذارید و در این صورت نمی‌توانید انیمیشن‌ها را ببینید. 

فریم دستگاه طراحی تخت خود را حفظ کرده و نسبت به گذشته تفاوت خاصی ندارد. در سمت راست این فریم دکمه پاور و در سمت چپ آن هم دکمه‌های ولوم قرار دارد. این دکمه‌ها علاوه‌بر اندازه بزرگ، روی بخش میانی فریم قرار گرفته‌اند تا دسترسی به آن‌ها آسان‌تر شود. در بخش بالای فریم هم شاهد قرارگیری میکروفون دوم هستیم که نویز صدا را در هنگام مکالمه کاهش می‌دهد.

برای بالاتر رفتن سرعت واکنش دستگاه به لمس‌ها، نرخ نمونه برداری لمس این دستگاه به ۲۴۰ هرتز رسیده که می‌تواند آن را به دستگاه‌های دیگر برساند. افزایش سرعت در این بخش می‌تواند برای کاربران گیمر بسیار جذاب باشد و تجربه آن‌ها را بهتر کند. این پنل می‌تواند رنگ‌های ۱۰ بیتی را نمایش دهد که سقف رنگ‌های آن را به ۱ میلیارد می‌رساند. همچنین گواهی HDR10+ هم برای آن دریافت شده که خیال کاربران را از بابت کیفیت رنگ‌ها راحت می‌کند. 

به لطف سقف روشنایی ۱۶۰۰ نیتی، استفاده از دستگاه در فضای باز و حتی در نور مستقیم خورشید هم آسان است و بخش‌های مختلف صفحه قابل مشاهده هستند. البته این سقف در حالت دستی به ۱۰۰۰ نیت کاهش پیدا می‌کند. در بررسی Nothing Phone 2 متوجه شدیم که این دستگاه می‌تواند رنگ‌ها را با کیفیت بالایی نمایش دهد و هیچ ایرادی در آن دیده نمی‌شود.

نرخ بروزرسانی متغیر به خوبی عمل می‌کند و می‌تواند مصرف باتری را مدیریت کند. قرارگیری ۳۹۴ پیکسل در هر اینچ صفحه نمایش باعث می‌شود تا ناتینگ فون ۲ بتواند تصاویر را با کیفیت و جزئیات بالایی نمایش دهد و کمبود کیفیت در آن به چشم نخورد. نرخ بروزرسانی صفحه هم بین سه حالت استاندارد، بالا و داینامیک قابل تنظیم است که دو گزینه آخر شباهت زیادی به هم دارند با این تفاوت که گزینه داینامیک بیشتر روی عمر باتری تمرکز دارد و کمتر نرخ بروزرسانی را به ۱۲۰ هرتز می‌رساند.

دوربین اصلی در حالت عادی پیکسل‌ها را با نسبت ۴ به ۱ تقسیم می‌کند و در نهایت، تصاویر ۱۲.۵ مگاپیکسلی را به شما تحویل می‌دهد. کیفیت این تصاویر در نور روز بالاست و جزئیات زیادی در آن‌ها دیده می‌شود. محدوده دینامیکی این تصاویر بالاست و منابع نوری به راحتی در آن‌ها مدیریت می‌شود. رنگ‌ها هم غلظت نسبتا طبیعی دارند اما ممکن است در برخی شرایط، غلظت آن‌ها کمی از حالت عادی بیشتر شود.

ترکیب پیکسل‌ها به دوربین اجازه می‌دهد تا نوردهی تصاویر را بهتر، و نویز آن‌ها را کاهش دهد. به همین  دلیل در تصاویر عادی، نویز دیده نمی‌شود و دوربین هم کمتر تحت تاثیر کاهش نور قرار می‌گیرد. اما گزینه زوم دو برابری هم در برنامه دوربین وجود دارد که می‌تواند تصاویر با کیفیتی را ثبت کند. این حالت به جای زوم کردن در تصاویر، قسمتی از سنسور ۵۰ مگاپیکسلی را جدا می‌کند و تصاویر را با همان رزولوشن ۱۲.۵ مگاپیکسلی ثبت می‌کند. 

ویژگی‌های تصاویر ثبت شده با زوم دو برابری، مشابه تصاویر عادی است و تفاوتی در آن‌ها وجود ندارد. البته گزینه ثبت تصاویر با رزولوشن ۵۰ مگاپیکسلی هم در برنامه دوربین وجود دارد که به کمک آن شما می‌توانید از توانایی کامل سنسور استفاده کنید. تصاویر ثبت شده با رزولوشن کامل، تفاوت چندانی با حالت عادی ندارد و فقط می‌توان گفت که سطح جزئیات آن‌ها کمی بیشتر می‌شود. البته توانایی این حالت در ثبت نور کمتر است و تصاویر آن زودتر نویز پیدا می‌کنند.

تصاویر این دوربین در نور کمتر با حالت نایت مود انجام می‌شود. این حالت به صورت خودکار روشن می‌شود و زمان را تنظیم می‌کند. البته شما نمی‌توانید این زمان را به صورت دستی تنظیم کنید اما می‌توانید حالت نایت مود را به صورت دستی روشن یا خاموش کنید. به دلیل افزایش اندازه سنسور و بهتر شدن پردازنده، حالا تصاویر ثبت شده در شب از کیفیت بالایی برخوردارند و نویز کمی در آن‌‌ها وجود دارد.

نویز تصاویر به کمک پردازنده کم می‌شود و محدوده دینامیکی دوربین مثل نور روز بالا می‌ماند. منابع نور به خوبی در تاریکی مدیریت می‌شوند و بخش‌های تاریک هم جزئیات خود را حفظ می‌کنند. خاموش کردن نایت مود منجر به افزایش نویز و کاهش جزئیات در تصاویر می‌شود اما نور و رنگ‌ها را حفظ می‌کند. خاموش کردن این حالت توصیه نمی‌شود زیرا تنها تغییر آن، افزایش نویز خواهد بود.

به دلایلی نایت مود در حالت زوم دو برابری روشن نمی‌شود و دستگاه به صورت خودکار تصاویر را پردازش می‌کند تا بتواند آن‌ها را بهتر کند. در نتیجه، تصاویر ثبت شده در این حالت، همچنان کیفیت مناسبی دارند. سطح جزئیات این تصاویر بالا نیست ولی غلظت تصاویر در آن‌ها حفظ می‌شود. 

نایت مود به صورت خودکار در دوربین اولترا‌واید هم فعال می‌شود و تصاویر ثبت شده را بهتر می‌کند. محدوده دینامیکی تصاویر در این حالت بالاتر می‌رود و نویز کاهش می‌یابد. خاموش کردن این حالت هم منجر به افزایش نویز و کاهش جزئیات در تصاویر می‌شود. 

• مشاهده همه
• روز
• شب
• زوم
• پرتره

ثبت تصاویر پرتره با این دوربین به کمک هوش مصنوعی انجام می‌شود و گاهی اوقات ممکن است تشخیص حاشیه‌های سوژه در آن به خوبی انجام نشود. ترکیب پیکسل‌ها در دوربین اولترا‌واید هم انجام می‌شود و در پایان، تصاویر ۱۲.۵ مگاپیکسلی به شما ارائه می‌شود. تصاویر این دوربین در میان پرچمداران بسیار خوب است و سطح جزئیات بالایی در آن دیده می‌شود. محدوده دینامیکی این دوربین‌ هم بالاست اما در حد دوربین اصلی نیست.

حاشیه‌های تصاویر برای جلوگیری از ایجاد جلوه چشم ماهی، توسط نرم‌افزار دستگاه تنظیم می‌شوند. با وجود یکسان بودن رزولوشن دو سنسور، اندازه سنسور اولترا‌واید بسیار از دوربین اصلی کوچک‌تر است و در نتیجه، نمی‌توان از آن‌ها انتظارات یکسانی داشت. یکی از مزایای دوربین اولترا‌واید، فوکوس خودکار آن است. این دوربین برخلاف گذشته می‌تواند فوکوس را تنظیم کند و به لطف این قابلیت، تصاویر ماکرو ثبت کند.

برای ثبت این تصاویر می‌توانید تا ۴ سانتی‌متر هم به سوژه نزدیک شوید و نتایج خوبی را به دست بیاورید. جزئیات ثبت شده از سوژه در این دوربین بالاست و رنگ‌ها هم به خوبی در آن ثبت می‌شوند. سوژه به راحتی در فوکوس قرار می‌گیرد و محدوده دینامیکی آن بالاست. در کل می‌توان گفت که تصاویر ماکرو ثبت شده با این دوربین بهتر از دستگاه‌های زیادی هستند و می‌توانند با دستگاه‌های پرچمدار رقابت کنند. 

ورود به حالت ماکرو به صورت خودکار انجام می‌شود و شما برای انجام این کار فقط کافی است که به سوژه نزدیک شوید. البته حالت دستی هم برای آن وجود دارد اما به دلیل بیش از حد بودن پردازش‌ها روی تصاویر، نتایج آن نسبت به حالت عادی کمی بی‌کیفیت هستند. 

Nothing Phone 2 می‌تواند با هردو دوربین واید و اولترا‌واید با رزولوشن ۴K و نرخ ۶۰ فریم در ثانیه ویدیو ضبط کند. قابلیت ضبط با رزولوشن ۱۰۸۰ و نرخ ۳۰ یا ۶۰ فریم در ثانیه هم در برنامه دوربین وجود دارد. لرزشگیر دیجیتالی به صورت پیش‌فرض روی هر‌دو دوربین وجود دارد و در تمامی رزولوشن‌ها هم فعال است. به دلیل ضبط صدای ویدیو با ۳ میکروفون، کیفیت آن بسیار بالا است و صدا‌های محیط در آن کمتر به گوش می‌رسد.

فعال بودن لرزشگیر دیجیتال در تمامی رزولوشن‌ها موجب کاهش جزئی کیفیت آن‌ها می‌شود. اما با این وجود، ویدیو‌های ضبط شده با رزولوشن ۴K از کیفیت بالایی برخوردارند و رنگ‌ها را به خوبی ثبت می‌کنند. البته کیفیت ویدیو‌ها به اندازه برخی پرچمداران دیگر نیست اما از میان‌رده‌های گران‌قیمت بهتر است. استفاده از لرزشگیر اپتیکال و دیجیتال در دوربین اصلی گاهی اوقات باعث ایجاد جلوه‌های نامناسبی می‌شود.

ضبط ویدیو با رزولوشن ۴K و زوم دو برابری، به خوبی انجام می‌شود اما کیفیت ویدیو به شکل قابل توجهی کاهش می‌یابد و جزئیات آن از بین می‌رود. با کمتر شدن نور محیط، جزئیات در ویدیو تا حدودی حفظ می‌شود اما محدوده دینامیکی کاهش پیدا می‌کند. مقدار کمی نویز هم در این ویدیو‌ها وجود دارد اما دستگاه تا حد ممکن سعی می‌کند آن‌ها را حذف کند.

فعال کردن حالت شب برای دوربین فقط با رزولوشن ۱۰۸۰ و نرخ ۳۰ فریم در ثانیه ممکن است اما در این حالت، نور پردازی و محدوده دینامیکی ویدیو‌ها بسیار بهتر می‌شود. رنگ‌ها غلظت خود را حفظ می‌کنند و نویزی هم به چشم نمی‌خورد. علی‌رغم چشمگیر نبودن فیلم‌های ۴K با زوم دو برابری، فیلم‌های ضبط شده با رزولوشن ۱۰۸۰ از کیفیت بسیار بالایی برخوردارند و مشکلی در آن‌ها دیده نمی‌شود. 

ضبط ویدیو ۴K با دوربین اولترا‌واید در نور روز به خوبی انجام می‌شود. در این حالت ویدیو‌های جزئیات بالایی دارند و رنگ‌های دقیقی را ثبت می‌کنند. با کاهش نور محیط، کیفیت این ویدیو‌ها نسبتا ثابت می‌ماند ولی نور آن‌ها کمی کم می‌شود که در بسیاری از موارد، مشکل محسوب نمی‌شود. 

متاسفانه در این دوربین شاهد ترکیب پیکسل‌ها نیستیم و تمامی عکس‌ها با همان رزولوشن ۳۲ مگاپیکسلی ذخیره می‌شوند. این موضوع باعث افزایش حجم و نویز این تصاویر می‌شود. با این وجود، تصاویر خروجی از دوربین سلفی، کیفیت بالایی دارند و می‌توان آن‌ها را با میان‌رده‌های با کیفیت مقایسه کرد.

توانایی فیلم‌برداری این دوربین به رزولوشن ۱۰۸۰ و نرخ ۳۰ فریم در ثانیه محدود شده اما این موضوع چندان هم بد محسوب نمی‌شود. ویدیو‌های این دوربین لرزش کمی دارند و سطح جزئیات آن‌ها بالاست. 

فرکانس هسته اصلی این تراشه تا ۳ گیگاهرتز هم بالا می‌رود. برای انجام پردازش‌های گرافیکی هم در این دستگاه از چیپ آدرنو ۷۳۰ استفاده شده است. ناتینگ در بخش حافظه داخلی و رم هم چیزی کم نگذاشته زیرا این دستگاه با ۸ یا ۱۲ گیگابایت رم و ۱۲۸، ۲۵۶ یا ۵۱۲ گیگابایت حافظه داخلی عرضه می‌شود. این ارتقا‌ها نسبت به ناتینگ فون ۱ که از تراشه میان‌رده استفاده می‌کرد بسیار چشمگیر محسوب می‌شود.

همانطور که از تراشه پرچمدار انتظار می‌رفت، این دستگاه عملکرد خوبی را در بنچ‌مارک‌های مختلف به نمایش گذاشت. این دستگاه با ۱۲ گیگابایت رم در بررسی ما حضور داشت و در این مدل، به امتیاز ۸۴۹۵۰۴ در بنچ‌مارک آن‌تو‌تو دست یافت. این امتیاز می‌تواند توان بالای دستگاه را نشان دهد. همچنین در بنچ‌مارک گیک بنچ هم به امتیاز ۱۷۲۸ در بخش تک هسته‌ای و ۴۰۷۵ در بخش چند هسته‌ای رسیدیم که در حد پرچمداران دیگر است.

نکته مهم پایداری عملکرد فون ۲ بود. در استرس تست ۳D مارک درصد پایداری ۶۰ برای این دستگاه ثبت شد که عملکرد نامناسب سیستم خنک کننده آن را نشان می‌دهد. در طول بنچ‌مارک‌ها بخش مقابل دوربین دستگاه داغ شد اما تقسیم دما بین قاب پشتی و فریم به خوبی انجام شد.

همانطور که انتظار می‌رفت، ناتینگ فون ۲ قدرت بالای خود را در بازی نشان می‌دهد. استفاده این دستگاه از تراشه‌های نسل جدید کوالکام باعث شده تا تمامی بازی‌های سنگین به راحتی روی آن اجرا شوند و شما بتوانید تجربه بازی با یک پرچمدار را تجربه کنید. در بررسی Nothing Phone 2، بازی کال آف دیوتی موبایل را روی آن با تنظیمات فریم Ultra و تنظیمات گرافیکی Max اجرا کردیم و دستگاه توانست نرخ ۶۰ فریم در ثانیه را به صورت ثابت ارائه دهد.

بازی آسفالت ۹ هم در این دستگاه با نرخ ۶۰ فریم در ثانیه اجرا شد و سطح گرافیک بازی هم بسیار خوب بود. سیستم خنک کننده عملکرد بسیار خوبی دارد و می‌تواند دمای دستگاه را در مدت‌های طولانی هم ثابت نگه دارد. در حین بازی بخش‌ خاصی از دستگاه داغ نشد و گرمای آن اصلا آزار دهنده نبود.

در این دستگاه برای پخش صدا از دو اسپیکر استفاده می‌شود که می‌توانند جلوه استریو خوبی را به وجود بیاورند. اسپیکر اول در بخش پایین فریم قرار گرفته و اسپیکر دوم هم به صورت یکپارچه با اسپیکر مکالمه تعبیه شده است. حجم و کیفیت صدای این اسپیکر‌ها بالاست و هیچ نکته منفی در آن‌ها وجود ندارد.

البته گاهی اوقات ممکن است کمبود بیس را در میان صدا‌ها احساس کنید اما این موضوع تاثیر خاصی روی کیفیت آن‌ها ندارد و همچنان می‌توان آن‌ها را میان اسپیکر‌های برتر بازار قرار داد. در برخی مواقع هم صدای خارج شده از اسپیکر پایین فریم کمی بیشتر از اسپیکر دوم به نظر می‌رسد که در دنیای اسپیکر‌های موبایل طبیعی محسوب می‌شود.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این رابط، بخش Glyph interface است که به کمک آن می‌توانید عملکرد ال‌ای‌دی‌های پشت دستگاه را کنترل کنید. در این بخش می‌توانید یک الگو از موارد پیش‌فرض را انتخاب کنید یا حتی الگو نوری خودتان را بسازید که در نسل قبلی امکان‌پذیر نبود. همچنین حالا رابط ال‌ای‌دی‌های دستگاه شامل استفاده‌های بیشتری می‌شود و می‌تواند انیمیشن‌های بیشتری را نمایش دهد.

برای باز‌کردن دستگاه می‌توانید از حسگر اثر‌انگشت اپتیکال آن استفاده کنید که در بخش پایین صفحه نمایش قرار گرفته است. این حسگر می‌تواند به کمک نور اثر‌انگشت را شناسایی کند و از سرعت بسیار بالایی برخوردار است. در بررسی Nothing Phone 2 مشخص شد که این حسگر با سرعت بالایی دستگاه را باز می‌کند و درصد خطای کمی دارد. 

ثبت کردن اثر‌انگشت به صورت کامل هم در سرعت آن تاثیر زیادی دارد. شما می‌توانید از تشخیص چهره هم برای باز کردن دستگاه استفاده کنید که امنیت بالایی ندارد. با این وجود، سرعت باز کردن دستگاه به کمک این قسمت بالاست و برای استفاده عادی پیشنهاد می‌شود.

شما امکان شارژ بی‌سیم معکوس را در این دستگاه دارید که به کمک آن، می‌توانید با توان ۵ وات دستگاه‌های دیگر را شارژ کنید اما استفاده از این حالت فقط برای لوازم جانبی و در شرایط اضطراری توصیه می‌شود. بررسی Nothing Phone 2 نشان داد که باتری این دستگاه به لطف نرخ بروزرسانی متغیر و مصرف کم پردازنده می‌تواند برای یک روز استفاده عادی کافی باشد. 

البته اگر از دستگاهتان استفاده سنگینی دارید، ممکن است تا قبل از پایان روز به شارژ دوباره نیاز داشته باشید و باید گفت که آداپتور شارژ در جعبه دستگاه فروخته نمی‌شود. شما باید برای خرید آداپتور ۴۵ واتی هزینه جداگانه‌ای را پرداخت کنید و در آن صورت می‌توانید دستگاه‌تان را از ۰ تا ۱۰۰ درصد در ۵۵ دقیقه شارژ کنید.

ناتینگ فون ۲ جایگزین خوبی برای دستگاه قبلی محسوب می‌شود و شرکت ناتینگ تصمیم گرفته تا به کمک آن، وارد بازار دستگاه‌های پرچمدار شود. این دستگاه ظاهر بسیار جذابی دارد که در هیچ دستگاه دیگری دیده نمی‌شود و همین موضوع ممکن است خریداران زیادی را به آن جذب کند. 

تمامی بخش‌های این دستگاه با پرچمداران دیگر شرکت‌ها قابل مقایسه هستند اما ممکن است در برخی زمینه‌ها، عملکردی در حد آن‌ها نداشته باشند. در اینجا باید یادآوری کنیم که قیمت Nothing Phone 2 تقریبا از تمامی پرچمداران دیگر کمتر است اما اگر شما به عملکرد خوب دستگاه اهمیت زیادی می‌دهید، بهتر است که در این بازه قیمتی به دنبال دستگاه دیگری باشید.

نظر شما در مورد ناتینگ فون ۲ چیست؟ آیا این دستگاه نسبت به پرچمداران دیگر ارزش خرید دارد؟ نظراتتان را در بخش کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید.

مقاله مرتبط: بررسی ناتینگ فون ۱