سال گذشته و طی معرفی مک پرو و مک استودیو، شاهد پایان همکاری اپل و اینتل در زمینه پردازنده بودیم و این شرکت در این دو محصول، از تراشه قدرتمند خود یعنی M2 Ultra استفاده کرد. این همکاری به مدت 19 سال و از زمان اعلام آن توسط استیو جابز پابرجا بود.
در سال 2020 و با معرفی اپل سیلیکون و تولید تراشه توسط خود اپل، شاهد پایان همکاری اپل و اینتل بودیم که 19 سال به طول انجامید. استیو جابز در تاریخ 6 ژوئن 19 سال پیش اعلام کرد که دیگر در دستگاه‌های مک از پردازنده‌های PowerPC (ساخته شرکت‌های موتورلا و IBM) استفاده نخواهد شد و از این پس، از تراشه‌های قدرتمند اینتل استفاده خواهد کرد. موسس اپل دلیل کوچ به اینتل را کارایی بهتر این پردازنده‌ها در ازای انرژی مصرفی عنوان کرد. حال که اپل تصمیم گرفته دیگر با اینتل همکاری نکند، به‌نظر می‌رسد این شرکت تولیدکننده قدرتمند واقعاً مسیرش را گم کرده است.
همانطور که می‌دانید، شرکت اپل همیشه در نظر دارد کنترل بیشتری روی محصولاتش داشته باشد و به شرکت خاصی در راستای تولید آنان متکی نباشد. پس حتی اگر اینتل پردازنده‌های قدرتمندتر، با کارایی بهتر و مصرف کمتر نیز تولید می‌کرد، باز هم نمی‌توانست تصمیم اپل را تغییر دهد. در گذشته نیز یکی از دلایل پایان همکاری با IBM این بود که این شرکت توانایی تولید پردازنده‌هایی با مصرف انرژی کمتر را نداشت. در مراسم WWDC سال 2003 از یک دستگاه پاور مک با پردازنده IBM PowerPC G5 نیز رونمایی شد اما قابل خرید نبود.
پاور مک با پردازنده IBM PowerPC G5 تبدیل به اولین کامپیوتر در جهان شد که از پردازنده‌ای 64 بیتی بهره می‌برد. جابز به مشتریان و شرکت کنندگان مراسم WWDC قول داد که در طی 12 ماه، به‌طور قطع دستگاهی با پردازنده Power Mac G5 که با 3 گیگاهرتز فعالیت می‌کند را به بازار عرضه خواهد کرد. متاسفانه جابز نتوانست به قول خود عمل کند زیرا شرکت IBM در نهایت از ساخت چنین قطعه‌ای به‌طور کامل ناتوان ماند و موفق نشد به هدف تعیین شده برسد.
شکست IBM باعث افزایش تنش میان این شرکت و اپل شد که در نهایت اپل سودمند بودن پردازنده‌های این شرکت که در دستگاه‌های مک مختلف مورد استفاده قرار گرفت را زیر سوال برد. در نهایت، جابز متوجه شد که شرکت اینتل گزینه بهتری برای همکاری است و قطعات باکیفیت‌تری نیز تولید می‌کند پس همکاری بین اپل و اینتل استارت خورد اما بسیاری در نهایت از این همکاری راضی نبودند. برای مثال، Ovum که حال بخشی از Omdia است، اعلام کرد که چنین حرکتی پرریسک و حتی احمقانه است زیرا در آن زمان اینتل شرکتی به نسبت تازه‌کار بود و تا رسیدن به امثال IBM و AMD فاصله بسیاری داشت.
خوشبختانه ریسک اپل و جابز موفق از آب درآمد و در تاریخ 10 ژانویه اولین مک‌بوک با پردازنده اینتل معرفی شد. در تاریخ 28 فوریه نیز اولین مینی مک با پردازنده Intel Core Duo رونمایی شد و همگان را سورپرایز کرد. در نهایت و تا سال 2020، شاهد این همکاری بودیم و هر ساله دستگاه‌های مک مختلفی با پردازنده‌های متنوع اینتل به بازار عرضه می‌شدند. در نهایت با تولید تراشه M1 در ماه نوامبر سال 2020 به پایان همکاری اپل و اینتل رسیدیم. اگر استیو جابز امروز زنده بود و شاهد تولید تراشه‌های قدرتمند توسط شرکتش می‌شد، قطعاً به این شرکت عظیم و دستاوردهایش افتخار می‌کرد.
اخبار مرتبط:
