نسل دوم اسنپدراگون 8 الیت با ارتقاهای اساسی در حافظه، کش بسیار بزرگتر، عملکرد قابل‌توجه و پشتیبانی از LPDDR6، رقبای خود را به چالش می‌کشد.
گزارش‌های جدید می‌گوید که تراشه اسنپدراگون 8 الیت نسل 2، به‌روزرسانی قابل‌توجهی در بخش حافظه و کش را ارائه خواهد داد. براساس اطلاعات منتشرشده، این تراشه از پشتیبانی از استاندارد حافظه نسل بعدی LPDDR6 برخوردار خواهد بود و به‌طور قابل‌توجهی اندازه کش خود را نسبت به نسل پیشین افزایش خواهد داد.
شایعات نشان می‌دهد که حافظه کش L2 از 12 مگابایت در هر کلاستردر مدل اسنپدراگون 8 الیت به 16 مگابایت در مدل نسل 2 ارتقا پیدا خواهد کرد. بااین‌حال، جزئیات دقیق‌تری از نوع کش (L2 یا L3) و نحوه تخصیص آن منتشر نشده است. برخی منابع حدس می‌زنند که در مجموع، حافظه کش L2 در این تراشه جدید به 32 مگابایت افزایش یافته باشد، در مقابل اطلاعات مربوط به کش L3 همچنان مبهم است.
این تغییرات تنها به کش محدود نمی‌شود. اسنپدراگون 8 الیت نسل 2 قرار است با بهره‌گیری از فرآیند ساخت پیشرفته 3 نانومتری نسل سوم TSMC، علاوه‌بر بهبود قابل‌توجه در مصرف انرژی، عملکردی بسیار بالاتر از مدل‌های قبلی داشته باشد. شواهد اولیه از آزمایشات نشان می‌دهد که این تراشه می‌تواند تا 30 درصد افزایش عملکرد نسبت به اسنپدراگون 8 الیت ارائه دهد، اگرچه هنوز مشخص نیست که این افزایش عملکرد بین اسنپدراگون 8 الیت و دیگر تراشه‌ها مقایسه شده است یا خیر.
همچنین، در بنچمارک‌های اولیه AnTuTu، اسنپدراگون 8 الیت نسل 2 موفق به کسب امتیاز کلی 40.7 درصد بالاتر از سریع‌ترین مدل اسنپدراگون 8 الیت شده است. به‌این‌ترتیب، این تراشه نه‌تنها از فرآیند ساخت پیشرفته بهره می‌برد، بلکه احتمالاً از هسته‌های بهبودیافته «Pegasus» کوالکام استفاده می‌کند که به‌شکل ویژه با سرعت 5.00 گیگاهرتز تست شده‌اند. این هسته‌ها می‌توانند در عملکرد پردازشی به‌صورت چشمگیری بهبود ایجاد کنند و در نتیجه قدرت پردازش چند هسته‌ای را افزایش دهند.
همچنین انتظار می‌رود که اسنپدراگون 8 الیت نسل 2 از قابلیت‌های جدید ARM در زمینه Scalable Matrix Extension (SME) بهره‌مند شود. این قابلیت می‌تواند موجب افزایش 20 درصدی عملکرد در کارهای چند هسته‌ای شود و به‌ویژه درمقایسه‌با رقبای خود مانند اپل M4 عملکرد بهتری را ارائه دهد. علاوه‌بر‌این، این تراشه از حافظه LPDDR5X نیز پشتیبانی می‌کند که نشان‌دهنده سازگاری با نسل‌های قبلی است و به تولیدکنندگان دستگاه‌ها اجازه می‌دهد تا تصمیم بگیرند آیا از رم‌های سریع‌تر و کارآمدتر بهره ببرند یا به منظور کاهش هزینه‌ها از نسخه‌های قدیمی‌تر استفاده کنند.
