به‌نظر می‌رسد سلطه برندهای چینی در استفاده از باتری‌های سیلیکون-کربن (Si-C) فشار فزاینده‌ای بر غول‌های جهانی نظیر سامسونگ و اپل وارد کرده است تا در زمینه نوآوری پیشرفت کنند.
برندهای چینی پیش از این دستگاه‌های خود را به باتری‌هایی با ظرفیت بیش از 6000 میلی‌آمپر ساعت تجهیز کرده‌اند. در مقابل، سامسونگ و اپل همچنان باتری گوشی‌های‌شان در محدودیت 5000 میلی‌آمپر ساعت باقی مانده است، حتی این ظرفیت را در مدل‌های پرچمداری همچون گلکسی S24 Ultra می‌بینیم.
بااینحال، شایعه‌ای جدید نشان می‌دهد که هر دو شرکت ممکن است در حال کار بر روی غلبه‌بر این محدودیت از طریق توسعه فناوری باتری سیلیکون-کربن باشند.
گزارش منتشر شده به‌نقل از منابعی در yeux1122 ادعا می‌کند که سامسونگ به‌طور مستقیم در توسعه مواد باتری‌های سیلیکون-کربن مشارکت دارد. بااینحال، هیچ زمان دقیقی برای عرضه این فناوری در دستگاه‌های تجاری اعلام نشده است.
اپل از طرف دیگر، رویکردی محتاطانه در پیش گرفته است که با تاریخچه این شرکت در پذیرش فناوری‌های جدید با سرعت کمتر هم‌خوانی دارد. باتری‌های سیلیکون-کربن دارای چگالی انرژی بالاتری هستند، به این معنی که می‌توان ظرفیت‌های بزرگ‌تری را در همان فضای فیزیکی گنجاند.
در نتیجه، این نوع باتری‌ها به یکی از مشکلات اصلی گوشی‌های هوشمند پرچمدار پاسخ می‌دهد؛ یعنی برقراری تعادل بین عمر باتری و عملکرد و یکپارچگی ویژگی‌ها. دستگاه‌های پرچمداری مانند آیفون 16 پرو مکس و گلکسی S24 اولترا که با قطعات متعدد پر شده‌اند، فضای کمی برای باتری‌ها باقی می‌گذارند.
مهندسان باید این فضای محدود داخلی را به دقت مدیریت کنند تا باتری‌های بزرگ‌تر عملکرد، مدیریت حرارتی و ویژگی‌های ضروری دیگر را تحت تأثیر قرار ندهند. اگرچه باتری‌های سیلیکون-کربن یک راه‌حل عالی برای این مشکل هستند، اما سامسونگ و اپل هنوز ممکن است با چالش‌هایی در مسیر استفاده از این فناوری در خطوط پرچمدار خود روبرو شوند.
علاوه‌بر چالش‌های مهندسی برای قرار دادن باتری‌های بزرگ‌تر در طراحی‌های باریک، هزینه‌های توسعه و تولید این فناوری ممکن است قابل توجه باشد. اگرچه بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری و استفاده از اجزای کم‌مصرف به افزایش عمر باتری کمک کرده‌اند، اما محدودیت‌های فناوری باتری‌های لیتیوم-یونی هر روز بیشتر نمایان می‌شود.
برای سامسونگ و اپل، پذیرش باتری‌های سیلیکون-کربن به‌نظر می‌رسد که گامی ضروری برای پیشرفت باشد، اما این‌که این نوآوری چه زمانی به مرحله تجاری‌سازی خواهد رسید، هنوز بدون پاسخ مانده است.
