اصطلاح تکنیکی “پروفایل توزیع صوتی پیشرفته” که به صورت خلاصه به آن A2DP می گویند یک استاندارد جا به جایی داده از طریق اتصال بلوتوثی، برای انتقال بی سیم سیگنال های صوتی باکیفیت است. امکان انتقال سیگنال های صوتی بلوتوثی بین دستگاه هایی از برندهای مختلف، با استفاده از استاندارد A2DP امکانپذیر شده است. یعنی بدون وجود این استاندارد عملاً نمی تواند یک هدست بلوتوثی مثلاً از برند شیامی را با یک گوشی مثلاً از برند ساسمونگ یا اپل پِیر کرد. در ادامه به شما میگوییم که A2DP در بلوتوث به چه معناست.
به صورت عمومی از کدک SBC برای انتقال سیگنال های صوتی استفاده می شود. این کدک سیگنال های صوتی را فشرده کرده و همیشه با کمی افت کیفیت آنها را به گیرنده می رساند. هرچند که نرخ انتقال داده بالایی دارد (تا 345 کیلوبایت بر ثانیه)، و الگوریتم بی نقص آن باعث می شود تا این افت کیفیت بسیار نامحسوس باشد.
استاندارد بلوتوثی A2DP توسط تمام سیستم های عامل جدید در گوشی های هوشمند پشتیبانی می شود (از جمله iOS، اندروید و ویندوز فون). این بهره مندی به گوشی ها اجازه می دهد تا بتوانند با دیگر دستگاه هایی که با این استاندارد سازگاری دارند، از قبیل کیت هندزفری یا سیستم پخش ماشین، از طریق بلوتوث اتصال برقرار کنند.
اما به یاد داشته باشید که استاندارد A2DP یک استاندارد یک طرفه است و تنها برای پخش فایل های صوتی و موزیک قابل استفاده است، نه برای ارتباط های دو طرفه مانند برقراری تماس های تلفنی و صحبت از طریق هندزفری.
چه تفاوتی با Opt aptX دارد؟
A2DP پروتکل استاندارد پخش صدا از طریق بلوتوث است اما aptX یک کدک پیشرفته اختصاصی بلوتوثی است که توسط سیستم چیپ W1 شرکت اپل طراحی شده و تنها با سخت افزارهای اپلی کار می کند.
پروفایل صوتی aptX پیشرفته تر از A2DP است و کیفیت پخش صدای بالاتری دارد. همچنین سرعت رمزگذاری و رمزگشایی aptX بیشتر است. اما برای استفاده از استاندارد aptX هم گیرنده و هم فرستنده باید به آن مجهز باشند، وگرنه ارتباط بلوتوثی به حالت استاندارد A2DP باز می گردد. به عبارت دیگر، aptX مانند یک افزونه افزایش کیفیت روی A2DP عمل می کند.
در یک قیاس ساده تر، اگر A2DP بهترین همبرگر یک رستوران باشد، aptX خوشمزه ترین سس آن رستوران است که روی آن همبرگر زده می شود.
چگونه می توان در تلفن از A2DP استفاده کرد؟
اغلب گوشی های تلفن همراه امروزی از A2DP پشتیبانی می کنند. بنابرین اگر گیرنده (هدست یا اسپیکر) شما هم از استاندارد A2DP برخوردار است، برقراری ارتباط بین گوشی و گیرنده به صورت خودکار آن را فعال می کند.
اگر مطمئن نیستید که A2DP در گوشی اندرویدی شما فعال است، می توانید گام های زیر را برای بررسی وضعیت آن بردارید:
- وارد بخش تنظیمات شوید
- در بخش “درباره گوشی” (About Phone)، روی گزینه “شماره ساخت” (Build number) هفت بار ضربه بزنید تا قفل گزینه مربوط به توسعه دهنگان (Developer options) را باز کنید
- حالا دوباره وارد بخش تنظیمات شوید و روی آیکون ظاهر شده “گزینه توسعه دهندگان” (Developer options) ضربه بزنید
- حالا وارد تنظیمات Disable Bluetooth A2DP شوید و ببینید که روشن است یا خاموش
چه دستگاه هایی از A2DP پشتیبانی می کنند؟
استاندارد A2DP یک استاندار پخش باکیفیت فایل های صوتی از طریق بلوتوث است که اغلب دستگاه های پخش جدید از آن بهره مند هستند. برای امکان استفاده از این نمایه هم دستگاه فرستنده (تأمین کننده صدا)، و هم دستگاه گیرنده (دریافت کننده و پخش کننده صدا) باید آن را پشتیانی کنند.
تمام دستگاه های جدید (اعم از گوشی ها، موزیک پلیرها، کامپیوترهای جیبی، لپتاپ ها، هدست ها، اسپیکرها و غیره) که می توانند به بلوتوث متصل شوند، امکان استفاده از A2DP را دارند. در این میان گوشی های جدیدتر شرکت اپل و گوشی های اندرویدی شرکت های مختلف تقریباً همگی می توانند از قابلیت های A2DP بهره ببرند.
تفاوت کیفیت A2DP با بقیه فرمت ها چیست؟
مهمترین تفاوت A2DP با دیگر فرمت ها در یکطرفه بودن آن است. با A2DP شما فقط می توانید صدا را پخش کنید. نمی توانید از آن برای ارسال صدای با کیفیت نیز بهره ببرید. به عنوان مثل اگر از طریق بلوتوث و با استاندارد A2DP هندزفری خود را به گوشی متصل کرده اید، کیفیت صدای مکالمه شما با طرف پشت خط دیگر طبق استاندارد A2DP نخواهد بود.
همین امر باعث شده تا کیفیت پخش فایل های صوتی در استاندارد اتصال بلوتوثی A2DP نسبت به دیگر فرمت ها از جمله ATT، AVRCP، DUN و غیره بسیار بالاتر باشد.
مقاله آموزشی مرتبط: صفحه نمایش امولد
