آنتن مخابراتی (Base station) چیست؟ در زمینه ارتباطات مخابراتی، ایستگاه پایه یا آنتن مخابرات در حقیقت یک گیرنده/فرستنده است که نقطه یا پایگاه اصلی برای ارتباط بین یک یا چند تلفن همراه بی سیم به شمار می رود.
آنتن های مخابراتی به عنوان نقطه مرکزی اتصال برای ارتباطات بین دستگاه های بی سیم به شمار می روند. آنتن های مخابراتی معمولا از طریق سیم یا فیبر های نوری، با یک پهنای باند بزرگ اختصاصی دستگاه های گوشی تلفن همراه را به شبکه یا گوشی های دیگر متصل می کنند.
آنتن های مخابراتی به صورت عمومی یک فرستنده/گیرنده به شمار می روند که ظرفیت ارسال و دریافت سیگنال های بی سیم را دارند. در غیر این صورت اگر فقط سیگنال ها را ارسال می کردند به عنوان یک فرستنده صرف یا ایستگاه پخش به شمار می رفتند. هر ایستگاه پایه یک یا چند آنتن برای فرکانس های رادیویی خواهد داشت (RF) تا بتواند سیگنال های رادیویی را به دستگاه های دیگر ارسال یا از آنها دریافت کند.
آنتن های مخابراتی همچنین نقاط یا ایستگاه های مرکزی به شمار می روند که تمام مشترکین از طریق آنها به یک شبکه مخابراتی متصل می شوند. به صورت کلی زمانی که یک تماس تلفنی با فرد دیگری برقرار می کنید، ابتدا به نزدیک ترین آنتن مخابراتی متصل می شوید و سپس از طریق آنتن به مشترک مورد نظر خود متصل خواهید شد.
چنانچه فاصله مشترک مورد نظر از شما بسیار زیاد باشد این ارتباط مخابراتی از طریق چندین آنتن برقرار می شود. یعنی سیگنال فرستاده شده توسط گوشی شما به آنتن های مخابراتی موجود در فاصله بین شما و مخاطبتان ارسال و برعکس دریافت می شود تا تماس برقرار شود.
آنتن های مخابراتی در اندازه و ناحیه تحت پوشش با هم متفاوت هستند. برخی از آنها می توانند تا شعاع چندین کیلومتر را پوشش دهند، در حالی که برخی دیگر تنها تا محدوده یکی دو خیابان را پوشش می دهند. بیشتر آنتن های مخابراتی می توانند سیگنال های بی سیم را در تمام جهات ارسال و از تمام جهات دریافت کنند.
اما در این میان آنتن هایی هم وجود دارند که جهت مشخص دارند و فقط می توانند در همان جهت با سیگنال ها ارتباط برقرار کنند. معمولا هرکدام از آنتن های مخابراتی متعلق به یکی از شرکت های ارائه دهنده سرویس های مخابرات (همراه اول،ایرنسل،رایتل) هستند اما اغلب می توانند تحت پوشش خدمات رومینگ، شبکه های دیگر اپراتورهای مخابراتی را نیز پوشش دهند.
مقاله آموزشی مرتبط: باند چیست؟