تنسور G5 باز هم نتوانست انتظارات را برآورده کند. با وجود پیکربندی جدید پردازشی 1+5+2، نتایج بنچمارک‌های این تراشه نشان از عملکردی کمتر از حد انتظار دارد.
گوگل در حال آماده‌سازی نسل بعدی تراشه‌های موبایلی خود با نام تنسور G5 است که قرار است در گوشی‌های پیکسل 10 مورد استفاده قرار گیرد. این تراشه براساس لیتوگرافی 3 نانومتری N3E TSMC ساخته شده و از برخی ویژگی‌های جدید مانند خوشه پردازشی جدید و پشتیبانی از ردیابی پرتو بهره می‌برد. بااین‌حال، برخلاف انتظار، گوگل تصمیم گرفته است از هسته‌های طراحی شده توسط خود استفاده نکند و همچنان به هسته‌های Cortex-X4 ARM بسنده کند. این تراشه همچنین از پنج هسته Cortex-A725 و چهار هسته کم‌مصرف Cortex-A520 بهره می‌برد.
نتایج بنچمارک‌های منتشر شده از تنسور G5 تاکنون چندان امیدوارکننده نبوده است. در تست چند هسته‌ای، این تراشه حتی نتوانسته به امتیاز تک هسته‌ای تراشه M4 Max اپل برسد. این در حالی است که انتظار می‌رفت با توجه به استفاده از لیتوگرافی 3 نانومتری و ویژگی‌های جدید، تنسور G5 عملکرد بهتری داشته باشد.
دستگاهی با نام کد “Google Frankel” که احتمالاً نمونه اولیه‌ای از گوشی پیکسل 10 با تراشه تنسور G5 است، در بنچمارک Geekbench 6 مشاهده شده است. نتایج این بنچمارک نشان می‌دهد که تنسور G5 با وجود تغییرات در پیکربندی هسته‌ها، عملکرد چندان چشمگیری نداشته است. امتیاز تک هسته‌ای 1323 و امتیاز چند هسته‌ای 4004 برای تراشه‌ای که قرار است در پرچمدار گوگل استفاده شود، چندان قابل قبول نیست.
تراشه M4 Max اپل در تست‌های تک هسته‌ای امتیاز بالاتری نسبت به امتیاز چند هسته‌ای تراشه تنسور G5 گوگل کسب کرده است. این موضوع می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. یکی از احتمالات این است که تراشه تنسور G5 هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد و به همین دلیل، امتیازات فعلی آن نشان‌دهنده عملکرد نهایی این تراشه نیست. ممکن است با نزدیک شدن به زمان عرضه گوشی‌های پیکسل 10، شاهد بهبود قابل‌توجهی در عملکرد این تراشه باشیم.
اما احتمال دیگری نیز وجود دارد و آن این است که گوگل به دنبال شکستن رکوردهای بنچمارک نیست و بیشتر به بهبود تجربه کاربری کاربران تمرکز کرده است. یکی از مدیران اجرایی گوگل پیش‌تر نیز به این موضوع اشاره کرده بود و گفته بود که تراشه تنسور G4 برای شکستن رکوردها طراحی نشده است. این رویکرد گوگل می‌تواند به این معنی باشد که آن‌ها بیشتر به بهینه‌سازی نرم‌افزاری و استفاده از ویژگی‌های خاص برای بهبود عملکرد کلی دستگاه تمرکز کرده‌اند.
اگرچه بهینه‌سازی نرم‌افزاری نقش بسیار مهمی در بهبود عملکرد دستگاه دارد، اما داشتن یک تراشه قدرتمند با امتیازات بالا در بنچمارک‌ها نیز اهمیت زیادی دارد. امتیازات پایین در بنچمارک‌ها می‌تواند نشان‌دهنده ضعف تراشه در اجرای برخی از برنامه‌ها و بازی‌های سنگین باشد، به خصوص برنامه‌هایی که به قدرت پردازشی بالا نیاز دارند، مانند مدل‌های بزرگ زبان یا بازی‌های AAA.
