کمپانی چینی لونگ‌سان با معرفی پردازنده‌های پیشرفته بومی در ایستگاه فضایی تیانگونگ، گامی موثر در دستیابی به خودکفایی فناوری و رقابت در سطح جهانی برداشته است.

شرکت لونگ‌سان، از پیشگامان صنعت نیمه‌رسانا در چین با عرضه پردازنده‌های پیشرفته در پروژه فضاپیمای تیانژو-۸ گامی مهم در استفاده از فناوری‌های بومی در محیط‌های فضایی برداشته است. پردازنده‌های بومی چین که با استفاده از لیتوگرافی پیشرفته تولید می‌شوند که در سیستم محاسباتی فضایی نصب‌شده و به ایستگاه فضایی تیانگونگ ارسال شده‌اند. وب‌سایت ITHome گزارش کرد که فضاپیمای تیانژو-۸، با حمل شش تن تجهیزات، طی سه ساعت به‌صورت خودکار به ایستگاه فضایی متصل شد و دستاوردی مهم برای برنامه فضایی چین رقم زد.

پردازنده‌های بومی چین که احتمالا مبتنی‌بر معماری اصلاح‌شده MIPS ISA هستند، ویژگی‌های فنی پیشرفته‌ای دارند که آن‌ها را برای کار در محیط‌های فضایی مناسب می‌سازد. قابلیت‌های پردازنده‌های بومی بسیار هستند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به خودآزمایی و پردازش در مدار، ذخیره‌سازی و شبکه‌سازی داخلی و یک سیستم مدیریت حرارتی اشاره کرد که امکان کارکرد موثر در شرایط شدید تغییرات دمایی را فراهم می‌آورد. همچنین، این تراشه‌ها برای مقاومت در برابر تابش‌های کیهانی و دیگر چالش‌های محیطی طراحی شده‌اند.

قابلیت‌های پردازشی تراشه‌های لونگ‌سان شامل انجام وظایف پیچیده‌ای همچون شناسایی منابع تابش زمینی، سنجش از دور نوری، پایش تابش‌های الکترومغناطیسی و ثبت تصاویر پیشرفته است. ویژگی‌های یادشده درکنار طراحی پیشرفته تراشه‌ها، به چین اجازه می‌دهد تا در شرایط فضایی سخت، داده‌های کلیدی را پردازش کرده و نتایج عملیاتی مؤثری ارائه دهد.

پردازنده‌های بومی چین ایستگاه فضایی

استفاده از تراشه‌های بومی در چنین پروژه‌هایی، نشان‌دهنده تلاش چین برای خودکفایی در صنعت نیمه‌هادی و کاهش وابستگی به فناوری‌های غربی است. تولید سخت‌افزار داخلی، خطرات ناشی از زنجیره تأمین بین‌المللی را کاهش داده و چین را در مسیر توسعه فناوری‌های مستقل قرار می‌دهد.

بااین‌حال، صنعت نیمه‌رسانا چین با چالش‌های بسیار زیادی روبه‌رو است که مهم‌ترین آن عدم دسترسی به تجهیزات لیتوگرافی EUV است که توانایی چین را در تولید تراشه‌های زیر ۷ نانومتر محدود می‌کند. مسئله تحریم‌های ایالات متحده پیشرفت کمپانی‌های بزرگی مانند SMIC و هواوی را کند کرده و گزارش‌ها نشان می‌دهد که تولید تراشه‌های هوش مصنوعی پیشرفته تا سال ۲۰۲۶ به فناوری ۷ نانومتری محدود خواهد بود. برای رقابت با بازیگران بزرگ جهانی مانند TSMC و اینتل، چین باید در توسعه فناوری EUV پیشرفت کند.

برای تقویت موقعیت جهانی، چین باید روی گسترش همکاری‌های بین‌المللی و سرمایه‌گذاری در توسعه فناوری‌های پیشرفته تمرکز کند. پروژه‌هایی مانند استفاده از تراشه‌های لونگ‌سان در برنامه‌های فضایی، تعهد چین به کاهش وابستگی به غرب و تقویت قابلیت‌های فناوری بومی را نشان می‌دهد. این پیشرفت‌ها، هرچند مهم، تنها آغاز مسیری پیچیده و چالش‌برانگیز در رقابت جهانی نیمه‌هادی‌ها است.

AMA